Weer hulpdag....

Het is weer Woensdag, dus hulpdag en het ook wel weer nodig na 2 weken!
Ik ben nogal rommelig van aard en dat is ook te zien na 2 weken, dus straks eerst maar eens even goed opruimen.
Alleen hoop ik niet, dat ze weer belt of ze vroeger mag komen, ik begrijp haar reden dan wel, maar voor mij is het minder prettig. De laatste keer, dat ze dit vroeg, heb ik dan ook aangegeven, dat het me niet zo uit kwam.

De stoofpeertjes waren gisteren weer heerlijk en eindelijk weer een lekker kruimig aardappeltje met een jus van speklapjes-jus en stoofpeertjes-sap, hartig zoet dus, echt lekker!
Gisteravond weer verder gekeken naar "Lost", maar ik vind dit laatste seizoen maar erg warrig in de verhaallijnen.
Nog een stuk of 5 afleveringen en hopelijk wordt alles wat duidelijker in de slotfase...

Op tijd naar bed gegaan, redelijk geslapen en na het opstaan even snel naar buiten gekeken, wel of geen sneeuw, gelukkig geen sneeuw dus, wel nattigheid. 
Ik vind sneeuw echt prachtig om te zien, maar dan moet het na een dag of 2 dagen wel weer weg zijn, dan ben ik er ook wel weer klaar mee.

Tja, en verder, wat er op het moment speelt, drukt zwaar op mijn gemoed, geen moment, dat het uit mijn gedachten is, terwijl ik er niets, maar dan ook niets aan kan veranderen.
Het geeft een heel onmachtig gevoel, wat juist niet de bedoeling had moeten zijn.
Ik had zo gehoopt, dat dergelijke spanningen verleden tijd zouden worden, maar ik ben gewoon terug bij "af" of misschien nog wel lager, want ik word nu monddood gemaakt.
Ik zet dan ook de hakken in het zand, stilzwijgend protest, of het effectief is een ander verhaal, maar een mens moet soms toch iets, want monddood maakt niemand mij!

Het beheerst wel mijn gedachten, terwijl ik juist zo gehoopt had op rust in het hoofd na zoveel jaar van spanningen :\
Nou ja, enigszins cynisch bedenk ik me, dat die leegte van geen spanningen in ieder geval weer gevuld is....
Wat dat betreft is het ook wel prettig, dat de hulp vandaag komt, even de gedachten verzetten en met dagelijkse dingen bezig zijn en wat kletsen over ditjes en datjes.

Er was net een praatje over aardappelen op de radio, leuk om eens een ode aan de aardappel te horen!
Ik houd van de smaak van aardappelen in welke vorm dan ook klaargemaakt, chips, patat, gebakken, gepoft of gekookt en puree, het smaakt me altijd!
Wel altijd een kruimige aardappel, wat ik laatst had, vond ik echt niet te eten en het is ook voor het eerst geweest, dat ik aardappels heb weggegeven. 
Ik heb echter nooit zo naar de rassen gekeken, kruimig op de zak was kruimig, klaar!
Soms probeer ik wel eens een ander kruimig ras, die zeker smakelijk zijn, maar ook aanzienlijk duurder, dan moet het echt in de aanbieding zijn. Naar mijn idee moet je wel een heel goede fijnproever zijn om de verschillen tussen de diverse rassen te proeven.
Slechts een heel enkele keer proef ik een licht verschil met uitzondering van krieltjes in schil, die smaken duidelijk heel anders, zoeter. Lekker bij asperges en salades, gekookt of gebakken!

Ik vind het wel leuk, dat de aardappel weer wat meer in de belangstelling staat, want er is echt een tijd geweest, dat je een aardappel bijna niet als lekker mocht bestempelen en dan werd ik wat vreemd aangekeken, "een aardappel, daar vind ik niets aan!"
Aardappel klinkt als rijst voor Aziaten, een soort standaard basisvoedsel, een soort "noodzakelijk" iets om de rest van de maaltijd te ondersteunen.
Het lijkt daardoor een imago van saaiheid te hebben gekregen, het minst belangrijke onderdeel van een maaltijd.
Leuk dus, dat de aardappel weer wat in beeld komt en het ook zeker waard is, vanavond een gepofte aardappel uit de oven!
Gaar koken, open snijden, aardappelkruim losmaken, wat kaas door de kruim en afdekken met knoflooksaus en kaas.
Dit in een "huisje" van alufolie, wat zich makkelijk laat vormen en dan zo'n 15 minuten in de oven gratineren.
Temperatuur is lastig aan te geven, al naar gelang de oven, die je hebt, in mijn oventje moet ik doorgaans de temperatuur lager zetten dan in de aanwijzingen, maar 180 graden lijkt mij het maximum.
Ook met kinderen is dit leuk eten en ook regelmatig heb ik met mijn kinderen "aardappel uit de schil" gegeten, dan kookte ik de aardappels in de schil, niet zozeer uit luiheid, maar dan proef je pas echt de smaak van een aardappel.
Zeker met oude aardappels aan het eind van het seizoen is dat toch een methode om deze smakelijk te maken.
Dat laatste speelt tegenwoordig niet meer zo, aardappels worden blijkbaar op zo'n manier bewaard, dat de dikkere schil aan het eind van het seizoen geen rol meer speelt.

Grijs en somber buiten, alles is opgeruimd en een muziekje opgezet....
​