Vanmiddag met de hulp veel gedaan en dat voel ik dan ook wel....
Voor de hulp aan het standaardwerk begon, hebben we eerst de regenton omver getrokken, zodat het water eruit kon lopen, wat meer was dan ik dacht.
Bij het omtrekken van de regenton viel gelijk het hele onderstel uit elkaar en het was een kwestie van tijd geweest, dat hij uiteindelijk door het onderstel gezakt zou zijn, zo los zat alles nog in elkaar.
Vervolgens de hulp het standaardwerk en ik mijn huishoudelijke klusjes gedaan.
Even pauze en toen samen het snoeiafval klein geknipt, wat toch meer was dan ik dacht...
En dan de regenton, wat een gevaarte: eerst maar op de kop gezet, zodat alle prut en vuiligheid eruit kon, maar dan...?
Tillen was geen optie, echt veel te zwaar, niet alleen van het hout, maar het hout was ook helemaal doortrokken met vocht, wat het nog eens extra zwaar maakte.
Gelukkig kon het hek achter open en er zat niets anders op dan de ton te rollen over het zijpad, ook dat was niet eenvoudig door een paar uitsteeksels, die niet te verwijderen waren, waardoor de ton steeds scheef rolde en dus weer op het pad getrokken moest worden.
Wat een klus!
De ton kon dus ook niet in de voortuin gezet worden, want de opening van het tuinhekje was te smal en over het hekje tillen was ook geen optie door het gewicht.
Toch maar aan de straatkant gezet, voor het huis is een klein perkje rondom de boom, dus de ton daar maar neergezet.
Officieel mag dit niet, maar een andere optie is er ook niet, want ik had onmogelijk alleen die ton kunnen verplaatsen op de dag, dat deze opgehaald wordt.
Hopelijk wordt er door omwonenden niet te moeilijk over gedaan en aangezien we de ton op zijn kop hebben gezet, heb ik op de onderkant maar mijn excuses geschreven en dat hij opgehaald wordt.
Morgenvroeg maar als eerste naar de ophaaldienst bellen, zodat hij zo snel mogelijk wordt opgehaald met uitleg, dat deze ton noodgedwongen al aan de straatkant staat.
Daarna samen nog wat potten in de voortuin verplaatst, zodat ik de komende dagen weer een stukje voortuin kan opschonen.
Er was nog wat tijd over en die hebben we gebruikt om de klimrekken voor de planten aan de schutting te hangen.
Ik had het met schroeven willen doen, maar de hulp dacht aan tie-rips, waar ik nog een paar van had liggen, maar helaas waren maar 2 daarvan werkzaam en de rekken moesten echt toch op meerdere punten opgehangen worden om recht te hangen.
Ik heb een soort klittenband, een kunststof iets, wat uit 1 stuk bestaat en wat je dan met de klittenkant tegen elkaar moet drukken, lastig uit te leggen, maar is het eenmaal tegen elkaar geklemd, zit het ook goed vast.
Toen ik het destijds kocht, vond ik het in eerste instantie echt een miskoop "wat heb ik daar nu aan...", maar eenmaal het nut ervan een keer gezien, was ik er toch wel blij mee, al heb ik het nooit meer ergens gezien.
Ook nu heeft het weer zijn nut bewezen en ik vind de rekken echt mooi tegen de schutting, ook de hulp vond ze echt mooi aan de schutting!
Volgende week gaan we de tuinposters ophangen, 2 op het tuinhuisje en 1 aan de schutting bij het zithoekje.
Ik heb nog wel meer, wat ik graag in de tuin opgehangen wil hebben, zodat het weer helemaal "mijn tuin" wordt, maar stapje voor stapje...
Wel fijn, dat de hulp niet te beroerd is om mee te helpen met dergelijke karweitjes, hoewel ook zij wat witjes zag, toen ze naar huis ging. Het is vandaag echt hard werken geweest!
Zelf ben ik ook afgebrand, pijn in mijn onderrug door de overbelasting van het rollen met die zware ton :\
Wel ben ik heel blij, dat deze nu uit de achtertuin is, want met de dag begon ik me er steeds meer aan te ergeren: lelijk, kapot en niet meer functioneel.
Was hij nog functioneel geweest, had ik er een wat grotere plant voor kunnen zetten, maar hij was zo lek als een mandje en dat er toch nog water in zat, was omdat er zoveel troep in zat aan blad en aarde.
Het deksel moet het al jaren geleden begeven hebben, want deze was volkomen verrot en viel in stukken uit elkaar.
Het eten is vanavond heel makkelijk: een maaltijd uit de vriezer opwarmen en nu op de bank zitten met de benen omhoog!
Voor de hulp aan het standaardwerk begon, hebben we eerst de regenton omver getrokken, zodat het water eruit kon lopen, wat meer was dan ik dacht.
Bij het omtrekken van de regenton viel gelijk het hele onderstel uit elkaar en het was een kwestie van tijd geweest, dat hij uiteindelijk door het onderstel gezakt zou zijn, zo los zat alles nog in elkaar.
Vervolgens de hulp het standaardwerk en ik mijn huishoudelijke klusjes gedaan.
Even pauze en toen samen het snoeiafval klein geknipt, wat toch meer was dan ik dacht...
En dan de regenton, wat een gevaarte: eerst maar op de kop gezet, zodat alle prut en vuiligheid eruit kon, maar dan...?
Tillen was geen optie, echt veel te zwaar, niet alleen van het hout, maar het hout was ook helemaal doortrokken met vocht, wat het nog eens extra zwaar maakte.
Gelukkig kon het hek achter open en er zat niets anders op dan de ton te rollen over het zijpad, ook dat was niet eenvoudig door een paar uitsteeksels, die niet te verwijderen waren, waardoor de ton steeds scheef rolde en dus weer op het pad getrokken moest worden.
Wat een klus!
De ton kon dus ook niet in de voortuin gezet worden, want de opening van het tuinhekje was te smal en over het hekje tillen was ook geen optie door het gewicht.
Toch maar aan de straatkant gezet, voor het huis is een klein perkje rondom de boom, dus de ton daar maar neergezet.
Officieel mag dit niet, maar een andere optie is er ook niet, want ik had onmogelijk alleen die ton kunnen verplaatsen op de dag, dat deze opgehaald wordt.
Hopelijk wordt er door omwonenden niet te moeilijk over gedaan en aangezien we de ton op zijn kop hebben gezet, heb ik op de onderkant maar mijn excuses geschreven en dat hij opgehaald wordt.
Morgenvroeg maar als eerste naar de ophaaldienst bellen, zodat hij zo snel mogelijk wordt opgehaald met uitleg, dat deze ton noodgedwongen al aan de straatkant staat.
Daarna samen nog wat potten in de voortuin verplaatst, zodat ik de komende dagen weer een stukje voortuin kan opschonen.
Er was nog wat tijd over en die hebben we gebruikt om de klimrekken voor de planten aan de schutting te hangen.
Ik had het met schroeven willen doen, maar de hulp dacht aan tie-rips, waar ik nog een paar van had liggen, maar helaas waren maar 2 daarvan werkzaam en de rekken moesten echt toch op meerdere punten opgehangen worden om recht te hangen.
Ik heb een soort klittenband, een kunststof iets, wat uit 1 stuk bestaat en wat je dan met de klittenkant tegen elkaar moet drukken, lastig uit te leggen, maar is het eenmaal tegen elkaar geklemd, zit het ook goed vast.
Toen ik het destijds kocht, vond ik het in eerste instantie echt een miskoop "wat heb ik daar nu aan...", maar eenmaal het nut ervan een keer gezien, was ik er toch wel blij mee, al heb ik het nooit meer ergens gezien.
Ook nu heeft het weer zijn nut bewezen en ik vind de rekken echt mooi tegen de schutting, ook de hulp vond ze echt mooi aan de schutting!
Volgende week gaan we de tuinposters ophangen, 2 op het tuinhuisje en 1 aan de schutting bij het zithoekje.
Ik heb nog wel meer, wat ik graag in de tuin opgehangen wil hebben, zodat het weer helemaal "mijn tuin" wordt, maar stapje voor stapje...
Wel fijn, dat de hulp niet te beroerd is om mee te helpen met dergelijke karweitjes, hoewel ook zij wat witjes zag, toen ze naar huis ging. Het is vandaag echt hard werken geweest!
Zelf ben ik ook afgebrand, pijn in mijn onderrug door de overbelasting van het rollen met die zware ton :\
Wel ben ik heel blij, dat deze nu uit de achtertuin is, want met de dag begon ik me er steeds meer aan te ergeren: lelijk, kapot en niet meer functioneel.
Was hij nog functioneel geweest, had ik er een wat grotere plant voor kunnen zetten, maar hij was zo lek als een mandje en dat er toch nog water in zat, was omdat er zoveel troep in zat aan blad en aarde.
Het deksel moet het al jaren geleden begeven hebben, want deze was volkomen verrot en viel in stukken uit elkaar.
Het eten is vanavond heel makkelijk: een maaltijd uit de vriezer opwarmen en nu op de bank zitten met de benen omhoog!
