Toch nog even wachten....

Gisteravond schreef ik, dat het mijn laatste bericht op de oude computer zou zijn, maar ik heb besloten om het nog een dag uit te stellen.

Allereerst ben ik behoorlijk moe van de inspanningen van gisteren, wat resulteerde in een lange nacht slapen, 8 uur slaap is lang niet meer voorgekomen en hoewel ik redelijk uitgerust wakker werd, merk ik toch, dat mijn energie nog op een laag pitje staat.

Nu ik Windows 10 een keer gezien heb en al het nodige heb kunnen aanpassen van het startmenu, zoek ik nog naar meer informatie, zoals hoe ik mijn mailbestand en adresboek onder Win 10 moet importeren.
Dat is in ieder geval het eerste, wat moet gebeuren zodra ik definitief overstap, omdat ik veel zaken via mail regel en voor mij  dus echt vereist om dit zo snel mogelijk en zonder al te veel gedoe in orde te krijgen.

Iets anders is, dat ik computer in meerdere partities wil opdelen, zoals op deze computer, voor ik verder ga om andere voor mij belangrijke programma's te installeren. 
Het is echter lang geleden, dat ik dat gedaan heb en de kennis is ver weggezakt, maar het is wel iets, waar je goed over moet nadenken en ik doe het liever voor ik van alles installeer, dan achteraf, waarbij dan van alles fout kan gaan.

Ook heb ik besloten om de nieuwe computer plat te zetten, waarvoor ik dan wel het een en ander moet aanpassen op het grote computerbureau. Op het oog gemeten moet het mogelijk zijn, maar het kan gezichtsbedrog zijn ;)
Meten is weten en net even opgemeten en het moet mogelijk zijn, al moet ik dan wel weer goochelen met stekkerdozen, want het is triest gesteld met de stopcontacten in deze grote woonruimte.
Slechts 3 stopcontacten, die op onmogelijke plaatsen zitten, hoewel het in het keukendeel wat beter geregeld is.
In ieder geval moet alles met stekkerdozen aan elkaar "geknoopt" worden, wat ik geen feestje vind met die zogenaamde kindveilige stekkerdozen, ze zijn een vloek voor mij, want een kind zal het niet kunnen, maar met mijn beperkte kracht lukt het mij ook nauwelijks om er een stekker in te krijgen, zelfs niet als ik er met mijn hele gewicht op ga hangen, wat niet zoveel is, maar toch....
Soms moet ik me bedwingen om niet uit frustratie er met de rubberhamer op te slaan ;)

Vandaag dus even rust voor het hoofd en ik wil ook graag even naar buiten na een paar dagen hoofdzakelijk binnen zitten.
Een stukje rijden voor een paar boodschappen en uit mijn wereldje stappen, daarbij is het vandaag nog redelijk weer, terwijl morgen storm en veel regen voorspeld wordt.
Gelukkig lijkt na maandag de eindeloze regen van afgelopen tijd tot een einde te komen, want ik heb er echt genoeg van!
Niet alleen, omdat ik er wat somber van word, die eindeloze grijsheid, maar een lek in het autootje maakt het er ook niet prettiger op. Het is ook iets, wat bovenaan staat ter reparatie, zodra ik het autootje verder in orde laat maken.
Er moeten nog enkele aanpassingen gedaan worden om de komende jaren zonder problemen te kunnen blijven rijden.
Dit autootje is mijn alles, mijn benenwagen en mijn vrijheid om te kunnen gaan en staan waar ik wil, maar vooral mijn onafhankelijkheid!
Ik praat niet graag over mijn fysieke conditie, maar zonder dit autootje komt een elektrisch rolstoel schrikbarend dichtbij.

Maar goed, ik ga zo eens even op stap en zie het zonnetje al verschijnen :D