Zoals wel vaker verliep de dag toch anders dan dat ik in gedachten en aangezien het zondag is, maakt dat ook niet zo uit, andere dagen trouwens ook niet ;)
Via een andere weblog ben ik een mailwisseling begonnen met iemand, die ook graag tuiniert en ook lang van stof is met schrijven, dus wat dat betreft hebben we elkaar wel gevonden.
Het is nog in de kennismakingsfase, maar ik vind het wel heel leuk, dus vandaag weer een lange mail geschreven, waar ik dan toch wel even mee bezig ben.
Gisteren ben ik maar weer eens ingelogd op een tuinforum, omdat ik er maar tegenaan blijf hikken, wat ik toch met dat grote stuk voortuin moet.
Van alles gaat door mijn hoofd, maar ik kom er maar niet uit, dus maar eens deskundig advies vragen op dat forum.
Een lang verhaal geschreven, zoals gewoonlijk, hoe het met deze voortuin ervoor staat en dat ik niet weet, wat ik ermee moet doen.
Het is best een goed forum met echt kennis van zaken, waar ik ook zelden flutantwoorden krijg, zo ook deze keer.
Was het niet zo'n mooi tapijt geweest met sneeuwklokjes en krokussen had ik het waarschijnlijk wat gemakkelijker gevonden om wat rigoureuzer te werk te gaan, maar het is eigenlijk doodzonde om dat allemaal weg te halen.
Het gaat zich nu ook weer allemaal uitzaaien, dus het kan alleen maar mooier worden in het vroege voorjaar.
Ik heb ook sterk de indruk, dat het vòòr het opschonen van de voortuin nooit zo zichtbaar is geweest, dat er zoveel sneeuwklokjes en krokussen stonden, het was immers enorm overwoekerd en de buurvrouw was van de week echt verbaasd over de vele sneeuwklokjes, terwijl ze hier toch al een paar jaar woont.
Het antwoord van het forum stemde dan ook overeen met wat ik zelf al vond, niet weghalen!
Maar dan, de sneeuwklokjes zijn uitgebloeid en over een goede maand is er niets meer van te zien en wordt het een kale vlakte, iets wat ik ook niet echt aantrekkelijk vind.
Dus de vraag gesteld over een bloemenmengsel strooien en ergens wist ik het antwoord wel: dat gaat het niet worden, niet op een volledig begroeide tuin. Er zullen dan vast wel een paar zaadjes opkomen, maar waarschijnlijk is het meeste vogelvoer.
Het idee zelf is niet slecht, maar dan moet het op kale aarde gestrooid worden en dat gaat het dus niet worden.
Een bloemenmengsel valt dus af....
Het advies was en ook dat wist ik wel, om eerst maar eens dit jaar af te wachten, wat er allemaal gaat opkomen.
Het was heel, heel dicht begroeid, ik kon er niet eens doorheen lopen, dus zonder nadenken heb ik alles weggesnoeid om maar ruimte en licht te krijgen.
Deels waren het te grote zaailingen van de Noorse esdoorn, nou die mogen er zonder meer uit, maar er stonden ook andere hoge planten tussen en aangezien het in september toch al richting herfst ging, was ook niet meer te zien of het bloeiende planten geweest zijn.
Wel heb ik veel guldenroede eruit getrokken, maar die wil ik ook niet in de tuin, woekert teveel en ik vind het niet mooi, punt!
Maar ik hoorde ook van iemand in de buurt, dat er ook iets blauws groeide, wat natuurlijk zoveel kan zijn.
Kortom, ik laat dat stuk voor wat het is, ruim hier en daar nog wel wat op, zaag nog wat stompjes af en dan maar afwachten, wat het gaat worden.
Voorlopig is het in ieder geval een vrij kale en saaie vlakte als de sneeuwklokjes en krokussen weer ondergronds zijn gegaan.
Er zit echter niets anders op dan maar af te wachten, wat er op komt en wat ik dan wel en niet wil behouden, zodat ik volgend jaar iets meer een idee heb, wat ik er nog wel mee kan doen.
Ik ga me dan ook maar richten op het kleine stukje tuin, dat helemaal opschonen en netjes maken om daar dan mijn eigen planten neer te zetten en daar zal ik nog werk genoeg aan hebben!
De planten zo neerzetten, dat het toch een wat mooi geheel wordt en wat dan wat moet afleiden van de kale vlakte ;)
Verder heb ik de laatste zaailingen van de lathyrus boven gezet, ik was en ben er klaar mee!
Nog wat door de vermiculiet geroerd en niet alle zaden zijn opgekomen, sommigen waren rot geworden en anderen gewoon dicht en klein gebleven.
Boven groeien ze wel goed en ik moet maar weer eens verder lezen op Internet, want volgens mij heb ik ook iets gelezen over toppen, zodat de lathyrus wat breder uitgroeit. Iets wat wel nodig is, want het zijn wel aardig wat plantjes, maar het tuinhek is heeeeeeel lang of moet ik het breed noemen, hoog in ieder geval niet ;)
Vervolgens heb ik boven de 2 dode planten naar beneden gehaald en de potten aarde buiten gezet, die aarde vermeng ik wel met wat nieuwe aarde en kan dan weer hergebruikt worden.
Ik zie wel wat ik er in ga zetten of zaaien.
De resterende planten heb ik wat gefatsoeneerd, want zeker de, wat was de naam ook alweer, ik kan er even niet opkomen, maar het is iets, waarvan de wortels in de Indonesische keuken gebruikt worden en zelfs het blad ruikt heel lekker, maar deze plant heeft toch wel fors geleden boven. Nog even opgezocht en volgens mij is het Laos.
Alle dode stukken eruit geknipt en het ziet er nu weer wat beter uit. Ik maak me er ook niet zo heel veel zorgen over, want hij heeft er al eerder zo belabberd uitgezien na de winter en na een paar maanden buiten in de tuin werd het weer een prachtige plant.
De echte jasmijn, de thee jasmijn dus, staat er wel goed bij, evenals het citroengras, die hooguit wat bruine puntjes bovenaan het blad heeft, ook die gaat straks naar buiten.
De echte oregano is twijfelachtig, dood is hij nog niet, maar echt veel leven zit er ook niet meer in in tegenstelling tot het muurleeuwenbekje wat ook in die pot groeit en rustig over de grond verder groeit, heel apart...
Het is jammer, dat ze nog niet naar buiten kunnen, maar de nachttemperatuur is echt nog te laag om ze buiten te zetten.
Wel heb ik het zoethoutgras buiten gezet, in principe is deze winterhard en kan nu prima naar buiten, de komende winter hoeft hij ook niet meer naar binnen.
En toen was opeens de koek op, echt moe....
Vanavond iets uit de vriezer en ik denk, dat het andijviestamp wordt, alleen maar even opwarmen.
Via een andere weblog ben ik een mailwisseling begonnen met iemand, die ook graag tuiniert en ook lang van stof is met schrijven, dus wat dat betreft hebben we elkaar wel gevonden.
Het is nog in de kennismakingsfase, maar ik vind het wel heel leuk, dus vandaag weer een lange mail geschreven, waar ik dan toch wel even mee bezig ben.
Gisteren ben ik maar weer eens ingelogd op een tuinforum, omdat ik er maar tegenaan blijf hikken, wat ik toch met dat grote stuk voortuin moet.
Van alles gaat door mijn hoofd, maar ik kom er maar niet uit, dus maar eens deskundig advies vragen op dat forum.
Een lang verhaal geschreven, zoals gewoonlijk, hoe het met deze voortuin ervoor staat en dat ik niet weet, wat ik ermee moet doen.
Het is best een goed forum met echt kennis van zaken, waar ik ook zelden flutantwoorden krijg, zo ook deze keer.
Was het niet zo'n mooi tapijt geweest met sneeuwklokjes en krokussen had ik het waarschijnlijk wat gemakkelijker gevonden om wat rigoureuzer te werk te gaan, maar het is eigenlijk doodzonde om dat allemaal weg te halen.
Het gaat zich nu ook weer allemaal uitzaaien, dus het kan alleen maar mooier worden in het vroege voorjaar.
Ik heb ook sterk de indruk, dat het vòòr het opschonen van de voortuin nooit zo zichtbaar is geweest, dat er zoveel sneeuwklokjes en krokussen stonden, het was immers enorm overwoekerd en de buurvrouw was van de week echt verbaasd over de vele sneeuwklokjes, terwijl ze hier toch al een paar jaar woont.
Het antwoord van het forum stemde dan ook overeen met wat ik zelf al vond, niet weghalen!
Maar dan, de sneeuwklokjes zijn uitgebloeid en over een goede maand is er niets meer van te zien en wordt het een kale vlakte, iets wat ik ook niet echt aantrekkelijk vind.
Dus de vraag gesteld over een bloemenmengsel strooien en ergens wist ik het antwoord wel: dat gaat het niet worden, niet op een volledig begroeide tuin. Er zullen dan vast wel een paar zaadjes opkomen, maar waarschijnlijk is het meeste vogelvoer.
Het idee zelf is niet slecht, maar dan moet het op kale aarde gestrooid worden en dat gaat het dus niet worden.
Een bloemenmengsel valt dus af....
Het advies was en ook dat wist ik wel, om eerst maar eens dit jaar af te wachten, wat er allemaal gaat opkomen.
Het was heel, heel dicht begroeid, ik kon er niet eens doorheen lopen, dus zonder nadenken heb ik alles weggesnoeid om maar ruimte en licht te krijgen.
Deels waren het te grote zaailingen van de Noorse esdoorn, nou die mogen er zonder meer uit, maar er stonden ook andere hoge planten tussen en aangezien het in september toch al richting herfst ging, was ook niet meer te zien of het bloeiende planten geweest zijn.
Wel heb ik veel guldenroede eruit getrokken, maar die wil ik ook niet in de tuin, woekert teveel en ik vind het niet mooi, punt!
Maar ik hoorde ook van iemand in de buurt, dat er ook iets blauws groeide, wat natuurlijk zoveel kan zijn.
Kortom, ik laat dat stuk voor wat het is, ruim hier en daar nog wel wat op, zaag nog wat stompjes af en dan maar afwachten, wat het gaat worden.
Voorlopig is het in ieder geval een vrij kale en saaie vlakte als de sneeuwklokjes en krokussen weer ondergronds zijn gegaan.
Er zit echter niets anders op dan maar af te wachten, wat er op komt en wat ik dan wel en niet wil behouden, zodat ik volgend jaar iets meer een idee heb, wat ik er nog wel mee kan doen.
Ik ga me dan ook maar richten op het kleine stukje tuin, dat helemaal opschonen en netjes maken om daar dan mijn eigen planten neer te zetten en daar zal ik nog werk genoeg aan hebben!
De planten zo neerzetten, dat het toch een wat mooi geheel wordt en wat dan wat moet afleiden van de kale vlakte ;)
Verder heb ik de laatste zaailingen van de lathyrus boven gezet, ik was en ben er klaar mee!
Nog wat door de vermiculiet geroerd en niet alle zaden zijn opgekomen, sommigen waren rot geworden en anderen gewoon dicht en klein gebleven.
Boven groeien ze wel goed en ik moet maar weer eens verder lezen op Internet, want volgens mij heb ik ook iets gelezen over toppen, zodat de lathyrus wat breder uitgroeit. Iets wat wel nodig is, want het zijn wel aardig wat plantjes, maar het tuinhek is heeeeeeel lang of moet ik het breed noemen, hoog in ieder geval niet ;)
Vervolgens heb ik boven de 2 dode planten naar beneden gehaald en de potten aarde buiten gezet, die aarde vermeng ik wel met wat nieuwe aarde en kan dan weer hergebruikt worden.
Ik zie wel wat ik er in ga zetten of zaaien.
De resterende planten heb ik wat gefatsoeneerd, want zeker de, wat was de naam ook alweer, ik kan er even niet opkomen, maar het is iets, waarvan de wortels in de Indonesische keuken gebruikt worden en zelfs het blad ruikt heel lekker, maar deze plant heeft toch wel fors geleden boven. Nog even opgezocht en volgens mij is het Laos.
Alle dode stukken eruit geknipt en het ziet er nu weer wat beter uit. Ik maak me er ook niet zo heel veel zorgen over, want hij heeft er al eerder zo belabberd uitgezien na de winter en na een paar maanden buiten in de tuin werd het weer een prachtige plant.
De echte jasmijn, de thee jasmijn dus, staat er wel goed bij, evenals het citroengras, die hooguit wat bruine puntjes bovenaan het blad heeft, ook die gaat straks naar buiten.
De echte oregano is twijfelachtig, dood is hij nog niet, maar echt veel leven zit er ook niet meer in in tegenstelling tot het muurleeuwenbekje wat ook in die pot groeit en rustig over de grond verder groeit, heel apart...
Het is jammer, dat ze nog niet naar buiten kunnen, maar de nachttemperatuur is echt nog te laag om ze buiten te zetten.
Wel heb ik het zoethoutgras buiten gezet, in principe is deze winterhard en kan nu prima naar buiten, de komende winter hoeft hij ook niet meer naar binnen.
En toen was opeens de koek op, echt moe....
Vanavond iets uit de vriezer en ik denk, dat het andijviestamp wordt, alleen maar even opwarmen.