Gisteren is het een vrij rustige dag geweest, ik heb de tas met zaden gepakt en eens gekeken, wat ik nog heb.
Een paar zakjes ertussen uit gevist om alvast binnen te zaaien, kamille, een spinazie-soort, die alleen in het vroege voorjaar of in het najaar gezaaid mag worden, omdat deze anders te snel gaat doorschieten en aardkers, iets wat ik niet ken, maar mij wel leuk lijkt om eens mee te experimenteren.
En dan heb ik ook nog wat zelf verzameld zaad van die kleine kersjes en van een soort afrikaantje., waar je ook thee van kunt maken.
Morgen maar eens mee aan de slag om te zaaien!
De afspraak is geweest en zij wilde de aardappels wel, maar wel op het hart gedrukt om er geen puree van te maken.
Ik ben wel blij, dat zij ze wilde hebben, want weggooien gaat me toch echt iets te ver, enkel omdat ik ze niet lekker vind.
Elders in de wereld zou men er dolgelukkig mee zijn, dus ik vond het nogal een luxe-probleem.
Iedere keer met tegenzin eten is niet iets waar je naar uitkijkt, maar zo hebben ze uiteindelijk toch een bestemming gekregen.
Tijdens het bezoek heb ik dit keer eens eigen thee gemaakt van kamille en citroenverbena, wat ik uit eigen tuin geoogst en gedroogd heb. Beide kruiden zijn wat rustgevend, al heb ik inmiddels wel geleerd om heel zuinig te zijn met de kamille.
Het is al snel een wat overheersende, bittere smaak, de citroenverbena daarentegen geeft een heerlijk frisse citroensmaak.
Toen ik eergisteren even voor een paar boodschappen naar het dorp ging, ben ik ook nog even bij Blokker binnen gelopen om tot mijn grote verrassing nu eindelijk eens een goed filter te vinden om de losse thee in te doen.
Een thee-ei is echt waardeloos voor eigen kruiden en ik heb in de loop der tijd allerhande mogelijkheden geprobeerd, maar er is er nooit 1 geweest, waar ik gelukkig van werd.
Dit is echt een handig filter, wat je bovenop de theepot kunt plaatsen, afgesloten kan worden met een dekseltje, het kan ook in een groot glas gebruikt worden en is heel makkelijk schoon te maken.
De afgelopen 30 jaar of misschien wel langer is thee altijd in thermoskannen gemaakt, 1 voor zwarte thee, 1 voor kruidenthee.
Die van kruidenthee is pas van een jaar of 5, toen ik geleidelijk aan steeds meer kruidenthee ging drinken en je wilt geen kruidenthee-smaak in de pot van de zwarte thee, dat is echt niet lekker!
Gisteren vond ik het eigenlijk ook wel weer heel knus om een potje thee op een theelicht-houder te hebben staan...
Een thermoskan is handig, de thee blijft er lang warm in, maar straalt nu niet bepaald gezelligheid uit ;)
Nadat het bezoek vertrokken was, had ik opeens verschrikkelijke trek in zelfgemaakte gehaktballetjes en vraag me niet waarom, maar het was genoeg om de schoenen aan te trekken en gehakt te gaan halen.
Nu zat ik daar al een paar dagen aan te denken, omdat ik vorige week de laatste gehaktballetjes uit de vriezer heb opgemaakt. Ik maak altijd een grote pan met gehaktballetjes, die ik dan in kleine bakjes invries, al dan niet met bijbehorende jus.
Handig om snel iets van vlees en jus bij een maaltijd op te warmen.
Sommige vleesproducten laten zich niet in kleine hoeveelheden maken, hachee, stoofvlees, maar ook gehakt, je gaat niet 1 balletje gehakt maken om even te bakken.
Dit maak ik dan ook altijd in grotere hoeveelheden om in te vriezen.
Gehaktballetjes dus en ik wilde weer op herhaling gaan van gehaktballetjes, die ik een tijdje geleden heb gemaakt volgens een heel ander recept dan wat ik standaard maakte.
Ik weet niet, waaraan het ligt, is het mijn smaak of het vlees, maar de laatste jaren lukt het me maar niet om de balletjes precies die smaak te geven, zoals ik het lekker vind.
Al jaren en jaren maak ik ze op dezelfde manier klaar, maar ze smaken niet meer zoals vroeger...
Overigens zijn ze nog wel steeds lekker genoeg, maar toch, het is het niet helemaal.
Ik ben dan ook al een tijdje aan het experimenteren om ze dan ook maar echt anders te laten smaken, al dan niet met succes, maar een paar maanden geleden stond er in de Allerhande een recept voor Italiaanse gehaktballetjes met kaas.
Het leek me lekker en klaargemaakt, wat echt heel lekker was!
Besloten om op herhaling te gaan en nadat ik het gehakt gehaald had, ben ik de gehaktballetjes gaan klaarmaken.
Gekozen voor een klein formaat en het zijn dus veel balletjes geworden ;)
Ik moet ze alleen nog bakken, maar ik kom Croma te kort, wat ik straks nog even wil halen, want ik wil er ook een flinke pan jus bij maken.
Gehaktballetjes dus ;)
Nog even terugkomend op de smaak, het is bekend, dat in de loop der jaren de hoeveelheid smaakpapillen in de mond afnemen, maar ik had en heb nog altijd een vrij goede smaak en reuk, hoewel dit wel minder is geworden, maar nog steeds goed ontwikkeld.
Toch merk ik steeds vaker, dat iets "anders" smaakt dan ik gewend ben.
Gisteren het gehakt gekocht en eens op het etiket gekeken, wat aangaf, dat er geen toevoegingen in zaten, maar wel fruitextract van citroen en granaatappel. Hoezo moet er fruitextract bij en wat doet dat?
De kleur ?, de houdbaarheid ? en wat doet dit met de textuur en smaak ?, het roept echt vragen op...
Is het wel mijn smaak, die veranderd is of worden vleesproducten anders geconserveerd om ze aantrekkelijker te maken in kleur, geur en houdbaarheid?
Iets dergelijks heb ik ook al gemerkt met spekreepjes of blokjes, ik vind ze echt niet lekker meer, of ik ze nu bij de ene of de andere super koop, ze smaken niet meer!
Er zit een bijsmaak aan, wat ik niet lekker vind en ik koop het dan ook absoluut niet meer, vervangen door vet spek, maar ook dat het liefst bij de Coop, want zelfs per supermarkt verschilt dit in smaak.
Misschien verbaast het ook niet, dat ik echt iemand ben, die bij een product kijkt wat de ingrediënten zijn!
Zo wil ik graag zilveruitjes in huis hebben voor bij sommige gerechten, maar er mag geen sacharine in zitten, want dat vind ik echt een smerige smaak, alle chemische zoetstof trouwens!
In eerste instantie lette ik er niet zo op tot ik merkte, dat ik het echt niet lekker vond en eens op het etiket keek.
Nu koop ik ze zonder deze zoetstof en de smaak is prima.
Ik gebruik niet vaak zakjes en pakjes voor sauzen, een paar, die ik onmisbaar vind, maar dan moet ik ook niet teveel kijken, wat er allemaal in zit...
Mogelijk ben ik ook opgegroeid in de tijd, dat groenten, aardappelen en vlees nog veel "puurder" waren en mensen zelf allerhande sausjes moesten maken bij gerechten.
Ik heb een heel, heel oud kookboekje van begin vorige eeuw, uitgegeven door de AVRO in nog Oud-Hollandsche spelling.
Destijds kostte het 1,50, wat nu belachelijk goedkoop lijkt, maar toen vast prijzig geweest zal zijn!
Wat te denken van het kopje: "Het keuren van vleesch" met daarbij de aanwijzingen, hoe je vlees moet keuren op versheid.
Dit kun je je in deze tijd toch niet meer voorstellen, alle vlees ziet er immers mooi en goed uit, maar ten koste van wat?
Ik blader verder in dit boekje en kom bij de groenten om te lezen, dat men het zout pas toevoegt, wanneer de groenten koken. Om mooie groene groenten te behouden tijdens het koken voegt men een klein stukje soda toe....
Grappig om te lezen, dat het vuur onder groenten niet te hoog moet staan, iets wat ik zelf al heb ondervonden om een vollere smaak te krijgen.
Hoeveelheidsbepaling voor 5 personen en dan pik ik er maar even zomaar iets uit: 10 tot 12 kropjes sla voor 5 personen, hoe groot waren die kropjes dan destijds?????
Raapsteeltjes, 10 bossen, iemand een idee, hoe duur tegenwoordig raapsteeltjes zijn per bos, duur dus en hoe groot waren die bossen toen?
Wat me opvalt in dit boekje is dat er echt grote hoeveelheden groenten worden aanbevolen.
Afkokers, kent iemand die naam nog voor oude aardappelen, ik herinner me het wel van vroeger, het waren niet de beste aardappelen meer, zoveel was me vroeger wel duidelijk, maar ook hiervoor wordt een recept gegeven om de aardappels smakelijk te houden.
Ook een heel hoofdstuk over Visch, wanneer deze te koop is en wat de beste kooptijden zijn...
Het is nu een hype om biologisch te eten, maar als je dit boekje doorneemt, weet je dat nooit meer die oude tijden terugkomen van bederfelijke groenten en vlees.
Het is ook een illusie, dat het terug kan komen, dat we echt biologisch gaan eten, alle mooie beloftes ten spijt, maar wie goed nadenkt en zelf een moestuintje heeft (gehad), weet dat op grote schaal biologisch kweken niet mogelijk is zonder een manier van onkruid- en insectbestrijding.
Vooruit maar, waar smaakverandering al niet toe kan leiden in een lang verhaal en ik ben er nog steeds niet uit of het mijn smaakverandering is of verandering in productie-wijze ;)
Zo eerst maar eens de Croma halen, het is gewoon de enige vetstof, waarmee ik smakelijke jus kan maken en dan de gehaktballetjes bakken.
Ik druk er een paar achterover voor vanavond als hartig hapje...
Een paar zakjes ertussen uit gevist om alvast binnen te zaaien, kamille, een spinazie-soort, die alleen in het vroege voorjaar of in het najaar gezaaid mag worden, omdat deze anders te snel gaat doorschieten en aardkers, iets wat ik niet ken, maar mij wel leuk lijkt om eens mee te experimenteren.
En dan heb ik ook nog wat zelf verzameld zaad van die kleine kersjes en van een soort afrikaantje., waar je ook thee van kunt maken.
Morgen maar eens mee aan de slag om te zaaien!
De afspraak is geweest en zij wilde de aardappels wel, maar wel op het hart gedrukt om er geen puree van te maken.
Ik ben wel blij, dat zij ze wilde hebben, want weggooien gaat me toch echt iets te ver, enkel omdat ik ze niet lekker vind.
Elders in de wereld zou men er dolgelukkig mee zijn, dus ik vond het nogal een luxe-probleem.
Iedere keer met tegenzin eten is niet iets waar je naar uitkijkt, maar zo hebben ze uiteindelijk toch een bestemming gekregen.
Tijdens het bezoek heb ik dit keer eens eigen thee gemaakt van kamille en citroenverbena, wat ik uit eigen tuin geoogst en gedroogd heb. Beide kruiden zijn wat rustgevend, al heb ik inmiddels wel geleerd om heel zuinig te zijn met de kamille.
Het is al snel een wat overheersende, bittere smaak, de citroenverbena daarentegen geeft een heerlijk frisse citroensmaak.
Toen ik eergisteren even voor een paar boodschappen naar het dorp ging, ben ik ook nog even bij Blokker binnen gelopen om tot mijn grote verrassing nu eindelijk eens een goed filter te vinden om de losse thee in te doen.
Een thee-ei is echt waardeloos voor eigen kruiden en ik heb in de loop der tijd allerhande mogelijkheden geprobeerd, maar er is er nooit 1 geweest, waar ik gelukkig van werd.
Dit is echt een handig filter, wat je bovenop de theepot kunt plaatsen, afgesloten kan worden met een dekseltje, het kan ook in een groot glas gebruikt worden en is heel makkelijk schoon te maken.
De afgelopen 30 jaar of misschien wel langer is thee altijd in thermoskannen gemaakt, 1 voor zwarte thee, 1 voor kruidenthee.
Die van kruidenthee is pas van een jaar of 5, toen ik geleidelijk aan steeds meer kruidenthee ging drinken en je wilt geen kruidenthee-smaak in de pot van de zwarte thee, dat is echt niet lekker!
Gisteren vond ik het eigenlijk ook wel weer heel knus om een potje thee op een theelicht-houder te hebben staan...
Een thermoskan is handig, de thee blijft er lang warm in, maar straalt nu niet bepaald gezelligheid uit ;)
Nadat het bezoek vertrokken was, had ik opeens verschrikkelijke trek in zelfgemaakte gehaktballetjes en vraag me niet waarom, maar het was genoeg om de schoenen aan te trekken en gehakt te gaan halen.
Nu zat ik daar al een paar dagen aan te denken, omdat ik vorige week de laatste gehaktballetjes uit de vriezer heb opgemaakt. Ik maak altijd een grote pan met gehaktballetjes, die ik dan in kleine bakjes invries, al dan niet met bijbehorende jus.
Handig om snel iets van vlees en jus bij een maaltijd op te warmen.
Sommige vleesproducten laten zich niet in kleine hoeveelheden maken, hachee, stoofvlees, maar ook gehakt, je gaat niet 1 balletje gehakt maken om even te bakken.
Dit maak ik dan ook altijd in grotere hoeveelheden om in te vriezen.
Gehaktballetjes dus en ik wilde weer op herhaling gaan van gehaktballetjes, die ik een tijdje geleden heb gemaakt volgens een heel ander recept dan wat ik standaard maakte.
Ik weet niet, waaraan het ligt, is het mijn smaak of het vlees, maar de laatste jaren lukt het me maar niet om de balletjes precies die smaak te geven, zoals ik het lekker vind.
Al jaren en jaren maak ik ze op dezelfde manier klaar, maar ze smaken niet meer zoals vroeger...
Overigens zijn ze nog wel steeds lekker genoeg, maar toch, het is het niet helemaal.
Ik ben dan ook al een tijdje aan het experimenteren om ze dan ook maar echt anders te laten smaken, al dan niet met succes, maar een paar maanden geleden stond er in de Allerhande een recept voor Italiaanse gehaktballetjes met kaas.
Het leek me lekker en klaargemaakt, wat echt heel lekker was!
Besloten om op herhaling te gaan en nadat ik het gehakt gehaald had, ben ik de gehaktballetjes gaan klaarmaken.
Gekozen voor een klein formaat en het zijn dus veel balletjes geworden ;)
Ik moet ze alleen nog bakken, maar ik kom Croma te kort, wat ik straks nog even wil halen, want ik wil er ook een flinke pan jus bij maken.
Gehaktballetjes dus ;)
Nog even terugkomend op de smaak, het is bekend, dat in de loop der jaren de hoeveelheid smaakpapillen in de mond afnemen, maar ik had en heb nog altijd een vrij goede smaak en reuk, hoewel dit wel minder is geworden, maar nog steeds goed ontwikkeld.
Toch merk ik steeds vaker, dat iets "anders" smaakt dan ik gewend ben.
Gisteren het gehakt gekocht en eens op het etiket gekeken, wat aangaf, dat er geen toevoegingen in zaten, maar wel fruitextract van citroen en granaatappel. Hoezo moet er fruitextract bij en wat doet dat?
De kleur ?, de houdbaarheid ? en wat doet dit met de textuur en smaak ?, het roept echt vragen op...
Is het wel mijn smaak, die veranderd is of worden vleesproducten anders geconserveerd om ze aantrekkelijker te maken in kleur, geur en houdbaarheid?
Iets dergelijks heb ik ook al gemerkt met spekreepjes of blokjes, ik vind ze echt niet lekker meer, of ik ze nu bij de ene of de andere super koop, ze smaken niet meer!
Er zit een bijsmaak aan, wat ik niet lekker vind en ik koop het dan ook absoluut niet meer, vervangen door vet spek, maar ook dat het liefst bij de Coop, want zelfs per supermarkt verschilt dit in smaak.
Misschien verbaast het ook niet, dat ik echt iemand ben, die bij een product kijkt wat de ingrediënten zijn!
Zo wil ik graag zilveruitjes in huis hebben voor bij sommige gerechten, maar er mag geen sacharine in zitten, want dat vind ik echt een smerige smaak, alle chemische zoetstof trouwens!
In eerste instantie lette ik er niet zo op tot ik merkte, dat ik het echt niet lekker vond en eens op het etiket keek.
Nu koop ik ze zonder deze zoetstof en de smaak is prima.
Ik gebruik niet vaak zakjes en pakjes voor sauzen, een paar, die ik onmisbaar vind, maar dan moet ik ook niet teveel kijken, wat er allemaal in zit...
Mogelijk ben ik ook opgegroeid in de tijd, dat groenten, aardappelen en vlees nog veel "puurder" waren en mensen zelf allerhande sausjes moesten maken bij gerechten.
Ik heb een heel, heel oud kookboekje van begin vorige eeuw, uitgegeven door de AVRO in nog Oud-Hollandsche spelling.
Destijds kostte het 1,50, wat nu belachelijk goedkoop lijkt, maar toen vast prijzig geweest zal zijn!
Wat te denken van het kopje: "Het keuren van vleesch" met daarbij de aanwijzingen, hoe je vlees moet keuren op versheid.
Dit kun je je in deze tijd toch niet meer voorstellen, alle vlees ziet er immers mooi en goed uit, maar ten koste van wat?
Ik blader verder in dit boekje en kom bij de groenten om te lezen, dat men het zout pas toevoegt, wanneer de groenten koken. Om mooie groene groenten te behouden tijdens het koken voegt men een klein stukje soda toe....
Grappig om te lezen, dat het vuur onder groenten niet te hoog moet staan, iets wat ik zelf al heb ondervonden om een vollere smaak te krijgen.
Hoeveelheidsbepaling voor 5 personen en dan pik ik er maar even zomaar iets uit: 10 tot 12 kropjes sla voor 5 personen, hoe groot waren die kropjes dan destijds?????
Raapsteeltjes, 10 bossen, iemand een idee, hoe duur tegenwoordig raapsteeltjes zijn per bos, duur dus en hoe groot waren die bossen toen?
Wat me opvalt in dit boekje is dat er echt grote hoeveelheden groenten worden aanbevolen.
Afkokers, kent iemand die naam nog voor oude aardappelen, ik herinner me het wel van vroeger, het waren niet de beste aardappelen meer, zoveel was me vroeger wel duidelijk, maar ook hiervoor wordt een recept gegeven om de aardappels smakelijk te houden.
Ook een heel hoofdstuk over Visch, wanneer deze te koop is en wat de beste kooptijden zijn...
Het is nu een hype om biologisch te eten, maar als je dit boekje doorneemt, weet je dat nooit meer die oude tijden terugkomen van bederfelijke groenten en vlees.
Het is ook een illusie, dat het terug kan komen, dat we echt biologisch gaan eten, alle mooie beloftes ten spijt, maar wie goed nadenkt en zelf een moestuintje heeft (gehad), weet dat op grote schaal biologisch kweken niet mogelijk is zonder een manier van onkruid- en insectbestrijding.
Vooruit maar, waar smaakverandering al niet toe kan leiden in een lang verhaal en ik ben er nog steeds niet uit of het mijn smaakverandering is of verandering in productie-wijze ;)
Zo eerst maar eens de Croma halen, het is gewoon de enige vetstof, waarmee ik smakelijke jus kan maken en dan de gehaktballetjes bakken.
Ik druk er een paar achterover voor vanavond als hartig hapje...
