Griep wil ik het niet noemen sinds ik de echte griep bij jongste dochter heb gezien en ik heb ook nog nooit echte griep gehad, maar een griepje mag ik het wel noemen: koorts, niezen, hoesten, pijn in de spieren en ik heb het koud!
De verwarming al wat hoger gezet en ik ga zo weer de pyama aan doen en lekker op de bank hangen, want veel fut zit er niet in...
Wel de paar boodschappen gedaan, die echt noodzakelijk waren en het autootje wilde wel starten, maar niet wegrijden en ik had echt even zoiets van "Nee hè, niet nu!", een paar keer flink op de gaspedaal getrapt, waarna het met een sprong vooruit schoot, gelukkig, want ik zag het echt niet zitten om dan met de bus te moeten met zo'n grieperig lijf!
Het zal wel de vorst en vochtigheid geweest zijn, dat het er even moeite mee had om op gang te komen, want daarna reed het verder prima.
Ik weet niet goed, wat ik vanavond moet eten, want ik heb ook geen smaak en reuk meer, hoewel mijn neus niet verstopt zit.
Wat eet je dan als je toch niets proeft of ruikt, niets smaakt dan toch....
Ik denk, dat ik maar een kop Cup a soup met een broodje neem om toch iets naar binnen te krijgen, wat ook wel moet, anders krijg ik er ook nog darmproblemen bij.
Deze zijn echt een stok achter de deur om iedere dag goed te eten, wat heel nauw luistert!
Nou ja, mezelf kennende zal ik morgen ook nog wel lamlendig zijn, maar na 2 dagen is het leed meestal wel geleden, daarom dat ik het ook een griepje noem, want langer duurt het bij mij nooit, gelukkig ;)
De laatste keer, dat ik echt heel ziek ben geweest is zo'n 33 jaar geleden, vrij kort na de geboorte van jongste dochter en ik een fikse keelontsteking had met 40 graden koorts, maar verder is het zoals nu geweest, een paar dagen heel lamlendig om dan weer op te knappen.
Ik heb een wat krakkemikkig lijf, maar met mijn weerstand is doorgaans niets mis en zoals nu is echt een uitzondering!
Inmiddels de pyama weer aan en ik ga de bank eens opzoeken, zielig liggen zijn :P
De verwarming al wat hoger gezet en ik ga zo weer de pyama aan doen en lekker op de bank hangen, want veel fut zit er niet in...
Wel de paar boodschappen gedaan, die echt noodzakelijk waren en het autootje wilde wel starten, maar niet wegrijden en ik had echt even zoiets van "Nee hè, niet nu!", een paar keer flink op de gaspedaal getrapt, waarna het met een sprong vooruit schoot, gelukkig, want ik zag het echt niet zitten om dan met de bus te moeten met zo'n grieperig lijf!
Het zal wel de vorst en vochtigheid geweest zijn, dat het er even moeite mee had om op gang te komen, want daarna reed het verder prima.
Ik weet niet goed, wat ik vanavond moet eten, want ik heb ook geen smaak en reuk meer, hoewel mijn neus niet verstopt zit.
Wat eet je dan als je toch niets proeft of ruikt, niets smaakt dan toch....
Ik denk, dat ik maar een kop Cup a soup met een broodje neem om toch iets naar binnen te krijgen, wat ook wel moet, anders krijg ik er ook nog darmproblemen bij.
Deze zijn echt een stok achter de deur om iedere dag goed te eten, wat heel nauw luistert!
Nou ja, mezelf kennende zal ik morgen ook nog wel lamlendig zijn, maar na 2 dagen is het leed meestal wel geleden, daarom dat ik het ook een griepje noem, want langer duurt het bij mij nooit, gelukkig ;)
De laatste keer, dat ik echt heel ziek ben geweest is zo'n 33 jaar geleden, vrij kort na de geboorte van jongste dochter en ik een fikse keelontsteking had met 40 graden koorts, maar verder is het zoals nu geweest, een paar dagen heel lamlendig om dan weer op te knappen.
Ik heb een wat krakkemikkig lijf, maar met mijn weerstand is doorgaans niets mis en zoals nu is echt een uitzondering!
Inmiddels de pyama weer aan en ik ga de bank eens opzoeken, zielig liggen zijn :P
