Misschien een wat vreemde titel van deze blog, maar hierover zat ik vanmorgen wat na te denken....
Gisteren echt een prettige dag gehad zonder pijn, maar ik heb dan ook niets gedaan, zelfs geen lichte klusjes, die ik gewoonlijk doe als de hulp er is.
Ik zou gepofte aardappel maken met veldsla, wat echt niet veel werk is, maar toch wel een half uurtje in de keuken staan betekende om prompt weer pijn in mijn onderrug te krijgen.
Een half uurtje staan, wat is dat nu helemaal?
Okee, toen ik weer op de bank ging zitten, was de pijn ook weer redelijk snel verdwenen, maar het geeft wel te denken, dat de onderrug mij weer zo snel en vaak pijn geeft.
Ik herinner me de zomer van 3 jaar geleden, dat ik machteloos en gefrustreerd bijna de hele zomer alleen buiten op een stoel kon zitten, niet bij machte om maar iets in de tuin te doen, laat staan wandelen.
In mijn leeftijdscategorie ben ik nog jong, pas 66 jaar, ik kom net om de hoek kijken als bejaarde....
Voor jonge(re) mensen ben ik al 66 jaar, wat dan al als aardig oud gezien wordt.
Mijn mentale gevoel is zo rond de 40 jaar, springlevend dus nog, iemand die nog dingen wil doen, bezig zijn met wat ik leuk vind, hoewel ook binnen de beperkingen, maar ook met de beperkingen valt er nog genoeg te doen, maar pijn is verlammend.
Zo'n dag als gisteren was prima en ik werd er echt vrolijk van, maar iedere dag niets (kunnen) doen, dat gaat niet werken voor mij, dan word ik somber, gefrustreerd en ga piekeren...
De pijnstillers, die ik nu neem, lijken nog maar heel weinig effect te hebben en hoewel ze niet verslavend zijn, kan er mogelijk toch sprake zijn van gewenning.
Tevens zijn deze pijnstillers mij ontraden door de MDL-arts in verband met de slechte staat van mijn darmen.
Een enkele keer nemen zal niet zo'n drama zijn, maar ik neem ze nu te vaak en al is het niet te zien, zal het toch mijn darmen verslechteren.
Ik denk dan ook, dat er niets anders op zit dan bij de huisarts langs te gaan voor een goede pijnstiller, hoewel ik bang ben, dat ik dan toch weer op oxycodon uitkom, wat mij niet gelukkig maakt.
Een tijdje wel, maar ik weet ook, dat de huidige pijn niet blijvend is en kan zo maar weer over een half jaar of iets langer weer weg zijn en zie dan maar eens te ontwennen van deze verslavende pijnstiller, het heeft me vorig jaar maanden gekost om er vanaf te komen door de ontwenningsverschijnselen.
Ik heb al verschillende andere pijnstillers geprobeerd via de huisarts, maar niet alles geeft ook goede pijnstilling...
Nou ja, het zal nog wel een paar weken duren, eer ik de stap naar de huisarts neem, maar als het zo blijft doorgaan, zal het wel moeten!
Terug naar vandaag ;)
De gepofte aardappel gisteravond was in ieder geval weer heerlijk om daar nog even op terug te komen.
Straks wat boodschappen doen en het stukje rijden vind ik leuk en geeft ook geen pijn.
Daarna...., geen idee, al wil ik heel graag de zaailingen van de lathyrus in de grond zetten, maar dat betekent op het opstapje voorover gebogen te zitten en of mijn onderrug dat prettig zal vinden....
Maar bijna alles wat in de tuin gedaan moet worden, is bukken en hurken, of het nu de zaailingen in de grond zetten is of weer een stukje voortuin opschonen.
Net even een rondje achtertuin gemaakt, maar het is nog frisjes buiten en de zon wil nog niet echt tevoorschijn komen.
Gisteren zag ik in de voortuin, dat de bijzondere Pulsatilla zich gekruist heeft met de gewone Pulsatilla.
De bijzondere is roze en heeft veel meer bloemblaadjes, de gewone, die ik ook in de tuin heb, is de rode variant en deze lijkt zich dus gekruist te hebben, want nu zitten er dus 2 verschillende kleurtjes in die plant, waarbij de rode variant de bloemblaadjes heeft van de roze met dus meer bloemblaadjes.
Best apart, want ze hebben een eind uit elkaar gestaan, dus de kruisbestuiving was niet zo snel te verwachten en daarbij bloeit de bijzondere variant eerder dan de gewone.
Vanmiddag maar eens een foto van maken ;)
In de achtertuin vermoed ik een mussen-nestje, want ik hoor steeds veel gekwetter in de rododendron en het is af en aan vliegen naar die struik.
Toen ik net in de tuin was, waren ze nerveus aan het kwetteren door mijn aanwezigheid, maar hoe ik ook kijk, het nestje kan ik niet vinden, wat niets wil zeggen, want aan die kant van de tuin is het nog "oerwoud".
Het idee van een nestje vind ik echter wel heel leuk!
Een tijdje geleden heb ik bij Action een stolpje gekocht, waarin ik een plantje had gezet, een kleine Christusdoorn, zag er best aardig uit, al verwachtte ik niet, dat dit plantje het lang zou houden onder zo'n stolpje.
Het tegendeel is echter waar, het groeit vrij snel en ik geef het geen water, want door het stolpje verdampt er niets, maar lang kan het er niet meer in staan, want het heeft bijna de bovenkant bereikt.
Een tijdje geleden zoiets op tv gezien en het heeft een naam om zo planten te houden, maar die ben ik vergeten, maar eigenlijk best wel bijzonder om zo planten te houden, al zie mezelf geen vensterbank maken met planten in stolpen ;)
Het principe vind ik echter best interessant, al lijkt het me niet praktisch als planten daarin dan vrij snel groeien....
Ik weet dan ook niet goed, wat ik met het plantje moet als het de bovenkant bereikt heeft, ik heb nooit veel succes gehad met een plant als Christusdoorn en zonder de bloemetjes vind ik er ook niet zoveel aan.
Het boodschappenlijstje maar eens maken, de lucht breekt al wat open en hier en daar zijn al stukken blauw te zien ;)
Gisteren echt een prettige dag gehad zonder pijn, maar ik heb dan ook niets gedaan, zelfs geen lichte klusjes, die ik gewoonlijk doe als de hulp er is.
Ik zou gepofte aardappel maken met veldsla, wat echt niet veel werk is, maar toch wel een half uurtje in de keuken staan betekende om prompt weer pijn in mijn onderrug te krijgen.
Een half uurtje staan, wat is dat nu helemaal?
Okee, toen ik weer op de bank ging zitten, was de pijn ook weer redelijk snel verdwenen, maar het geeft wel te denken, dat de onderrug mij weer zo snel en vaak pijn geeft.
Ik herinner me de zomer van 3 jaar geleden, dat ik machteloos en gefrustreerd bijna de hele zomer alleen buiten op een stoel kon zitten, niet bij machte om maar iets in de tuin te doen, laat staan wandelen.
In mijn leeftijdscategorie ben ik nog jong, pas 66 jaar, ik kom net om de hoek kijken als bejaarde....
Voor jonge(re) mensen ben ik al 66 jaar, wat dan al als aardig oud gezien wordt.
Mijn mentale gevoel is zo rond de 40 jaar, springlevend dus nog, iemand die nog dingen wil doen, bezig zijn met wat ik leuk vind, hoewel ook binnen de beperkingen, maar ook met de beperkingen valt er nog genoeg te doen, maar pijn is verlammend.
Zo'n dag als gisteren was prima en ik werd er echt vrolijk van, maar iedere dag niets (kunnen) doen, dat gaat niet werken voor mij, dan word ik somber, gefrustreerd en ga piekeren...
De pijnstillers, die ik nu neem, lijken nog maar heel weinig effect te hebben en hoewel ze niet verslavend zijn, kan er mogelijk toch sprake zijn van gewenning.
Tevens zijn deze pijnstillers mij ontraden door de MDL-arts in verband met de slechte staat van mijn darmen.
Een enkele keer nemen zal niet zo'n drama zijn, maar ik neem ze nu te vaak en al is het niet te zien, zal het toch mijn darmen verslechteren.
Ik denk dan ook, dat er niets anders op zit dan bij de huisarts langs te gaan voor een goede pijnstiller, hoewel ik bang ben, dat ik dan toch weer op oxycodon uitkom, wat mij niet gelukkig maakt.
Een tijdje wel, maar ik weet ook, dat de huidige pijn niet blijvend is en kan zo maar weer over een half jaar of iets langer weer weg zijn en zie dan maar eens te ontwennen van deze verslavende pijnstiller, het heeft me vorig jaar maanden gekost om er vanaf te komen door de ontwenningsverschijnselen.
Ik heb al verschillende andere pijnstillers geprobeerd via de huisarts, maar niet alles geeft ook goede pijnstilling...
Nou ja, het zal nog wel een paar weken duren, eer ik de stap naar de huisarts neem, maar als het zo blijft doorgaan, zal het wel moeten!
Terug naar vandaag ;)
De gepofte aardappel gisteravond was in ieder geval weer heerlijk om daar nog even op terug te komen.
Straks wat boodschappen doen en het stukje rijden vind ik leuk en geeft ook geen pijn.
Daarna...., geen idee, al wil ik heel graag de zaailingen van de lathyrus in de grond zetten, maar dat betekent op het opstapje voorover gebogen te zitten en of mijn onderrug dat prettig zal vinden....
Maar bijna alles wat in de tuin gedaan moet worden, is bukken en hurken, of het nu de zaailingen in de grond zetten is of weer een stukje voortuin opschonen.
Net even een rondje achtertuin gemaakt, maar het is nog frisjes buiten en de zon wil nog niet echt tevoorschijn komen.
Gisteren zag ik in de voortuin, dat de bijzondere Pulsatilla zich gekruist heeft met de gewone Pulsatilla.
De bijzondere is roze en heeft veel meer bloemblaadjes, de gewone, die ik ook in de tuin heb, is de rode variant en deze lijkt zich dus gekruist te hebben, want nu zitten er dus 2 verschillende kleurtjes in die plant, waarbij de rode variant de bloemblaadjes heeft van de roze met dus meer bloemblaadjes.
Best apart, want ze hebben een eind uit elkaar gestaan, dus de kruisbestuiving was niet zo snel te verwachten en daarbij bloeit de bijzondere variant eerder dan de gewone.
Vanmiddag maar eens een foto van maken ;)
In de achtertuin vermoed ik een mussen-nestje, want ik hoor steeds veel gekwetter in de rododendron en het is af en aan vliegen naar die struik.
Toen ik net in de tuin was, waren ze nerveus aan het kwetteren door mijn aanwezigheid, maar hoe ik ook kijk, het nestje kan ik niet vinden, wat niets wil zeggen, want aan die kant van de tuin is het nog "oerwoud".
Het idee van een nestje vind ik echter wel heel leuk!
Een tijdje geleden heb ik bij Action een stolpje gekocht, waarin ik een plantje had gezet, een kleine Christusdoorn, zag er best aardig uit, al verwachtte ik niet, dat dit plantje het lang zou houden onder zo'n stolpje.
Het tegendeel is echter waar, het groeit vrij snel en ik geef het geen water, want door het stolpje verdampt er niets, maar lang kan het er niet meer in staan, want het heeft bijna de bovenkant bereikt.
Een tijdje geleden zoiets op tv gezien en het heeft een naam om zo planten te houden, maar die ben ik vergeten, maar eigenlijk best wel bijzonder om zo planten te houden, al zie mezelf geen vensterbank maken met planten in stolpen ;)
Het principe vind ik echter best interessant, al lijkt het me niet praktisch als planten daarin dan vrij snel groeien....
Ik weet dan ook niet goed, wat ik met het plantje moet als het de bovenkant bereikt heeft, ik heb nooit veel succes gehad met een plant als Christusdoorn en zonder de bloemetjes vind ik er ook niet zoveel aan.
Het boodschappenlijstje maar eens maken, de lucht breekt al wat open en hier en daar zijn al stukken blauw te zien ;)
